41. Zachowajmy pozory

-Boże, co ich ugryzło?- zapytała Monica ciężko opadając na kanapę w hallu

- serio?- zapytałam patrząc na nią sceptycznie bo doskonale rozumiałam powód wybuchu młodych przecież mi też pomysł wyjazdu nie przypadł do gustu chociaż jestem zakochana w hotelu do którego przyjechaliśmy

- nie wiem jak wy ale ja chyba pójdę wykorzystać opaską all- inclusive w barku nad basenem- powiedział Tom i pociągnął jak zwykle nie zadowoloną Barbie za sobą

- słyszałam, że na plaży można zapisać się na lekcje surfingu- powiedziała Monica- u bardzo przystojnych instruktorów- za ten komentarz Georg spojrzał na nią złowrogo po czym bez ostrzeżenia poderwał ją z kanapy i nie zwracając najmniejszej uwagi na wrzaski i piski przerzucił ją sobie przez ramie i poszedł za Tomem

- a ty Gucio co planujesz?- zapytałam wpatrując się w perkusistę

-hmm ja chyba też zrobię użytek z tego kawałka plastiku- stwierdził wskazując na nadgarstek po czym wstał i również wyszedł z pomieszczenia

- no to zostałyśmy same- powiedziała Mary

- nuuudzi mi się- powiedziałam ziewając

- kochana jesteś w raju na ziemi i śmiesz twierdzić, że jest ci nudno?- zapytała Mary z udawanym zaskoczeniem na co ja przytaknęłam

- nie wydaje mi się, żeby im tak szybko przeszło do tego wydaje mi się, że w obecnej sytuacji nie mogę liczyć na to, że pan T odklei się od swojej lali chociaż na 5 minut żeby na przykład pograć w plażową siatkówkę, Gustav jak zwykle dopycha żołądek poza tym mimo wszelkiej  sympatii jaką go darzę, nie okłamujmy się nie jest zbyt reprezentacyjnym osobnikiem to pokazywania się z w miejscach publicznych nie to że mam coś do jego wyglądu no ale sama wiesz- wzruszyłam ramionami- no a Monica i Georg też zajmują się sobą więc…

- więc misiu jesteśmy skazane na siebie i zobaczysz, będziemy się najlepiej bawić- powiedziała Mary po czym pociągnęła mnie za sobą

- a ty dokąd?- zapytałam ze śmiechem

- idziemy sprawdzić czy rzeczywiście to co mówiła Monica jest prawdą

I tak o to dzięki Mary najpierw przez pół godziny błądziłyśmy w labiryncie basenów bungalowów i innych atrakcji w poszukiwaniu plaży a następnie przez następną godzinę stałyśmy jak głupiutkie nastolatki wpatrując się w bożyszcza ze szkoły surfingu

- no rusz się wreszcie- powiedziała Mary popychając mnie do przodu

- nieee ty idź ja popatrzę, jesteś odważniejsza- zachichotałam    

- Boże, kobieto ty miałaś odwagę umawiać się z celebrytą a nie chcesz podejść do kogoś o… cudnych niebieskich oczach i sześciopaku i…

-dobra, dobra głupszym się ustępuje- stwierdziłam wytykając język po czym nieśmiało podeszłam do jednego z przystojniaków (oczywiście ciągnąc za sobą Mary)

- hej- powiedziałam z głupkowatym uśmieszkiem

- cześć- blondyn stojący przed nami uśmiechnął się czarująco a ja poczułam, że tracę grunt pod nogami

- chciałybyśmy zapisać się na lekcję- wtrąciła Mary

- bardzo dobrze, pływałyście już kiedyś?- zapytał chłopak a my tylko pokręciłyśmy głowami

-nic nie szkodzi, nigdy nie jest za późno na naukę poza tym gwarantuję wam, że zakochacie się w tym sporcie

- oj tak-westchnęłam wciąż się w niego wpatrując jednak przystojniak podobnie jak pewne zadufane w sobie gwiazdki, które z nami przyjechały najwyraźniej był przyzwyczajony do takich reakcji bo z wciąż przyklejonym do twarzy uśmiechem otworzył jakiś zeszyt i zaczął coś notować

- w takim razie zapraszam panie dziś o dwunastej, może być?- spojrzał na nas

- t..tak pewnie!- powiedziałyśmy chórem po czym pobiegłyśmy w stronę plaży

- widziałaś te oczy o mój Boże…- zaczęła

- a ten kaloryfer niczym u Davida mmmm- rozmarzyłam się

- no wiem, że jestem przystojny ale, żeby własna kuzynka i była dziewczyna- odezwał się znajomy głos za naszymi plecami

- Kaulitz spadaj stąd- powiedziałam z niesmakiem, Tom był ostatnią osobą, którą miałam ochotę oglądać- nie miałeś przypadkiem siedzieć w basenie ze swoją AKTUALNĄ dziewczyną?- zapytałam

- po co zaraz te nerwy?- zapytał z cwaniackim uśmiechem, jesteśmy na urlopie i czy chcesz tego czy nie jesteś na mnie skazana poza tym i tak wiem, że na mnie lecisz- puścił do mnie perskie oko

- bleee! Zapomnij, nic nas już nie łączy, dotarło?! Poza tym nie sądzę, żeby to był najlepszy sposób dowiedzenia, że nie jesteś winny- stwierdziłam

-eee

- nawiązuję do naszej poprzedniej rozmowy ciołku- dodałam widząc, że dredowaty nie bardzo kojarzy fakty- a teraz może idź spożytkuj swoją głupotę na wyrywanie lasek na plaży, my mamy lepsze rzeczy do roboty, jeszcze ktoś pomyśli, że jesteśmy tu z tobą- dodałam

- nie chcę ci nic mówić, ale tak właśnie jest maleńka- znów mrugnął

- uhuh, to zachowajmy pozory i udawajmy, że nie no a teraz sio- machnęłam na niego ręką po czym pociągnęłam rozbawioną Mary za sobą i poszłyśmy ( mam nadzieję) w stronę naszego Bungalow.